بریدۀ کتاب

برخی ادیان یکتاپرست مانند مسیحیت خدایان متعدد را با هیاهوی زیادی از در بیرون انداختند و از پنجره دوباره به داخل راه دادند. مثلا مسیحیت مجموعه‌ای از قدیسان خود را به وجود آورد که تفاوت چندانی با خدایان چندخداپرستان نداشتند. هر پادشاهی مسیحی قدیس حامی خودش را داشت که در فائق آمدن بر مشکلات و پیروزی در جنگ به آن کمک می‌کرد. شهرهای کوچک و بزرگ، مشاغل و حتی بیماری‌ها هر کدام قدیس خود را داشتند. اگر کسی سردرد داشت باید به درگاه آگاتیوس قدیس دعا می‌کرد و اگر دندان‌درد داشت گوش آپولونیای قدیس شنواتر بود. قدیسان مسیحی نه‌تنها شبیه بت‌ها و خدایان چندگانه قدیمی بودند، بلکه اغلب همان خدایان بودند در لباس و هیئتی متفاوت. در واقع بت پرستی و چندخداپرستی در یکتاپرستی امکان بقا یافتند.