بریدۀ کتاب

آنچه مایه‌ی خستگی آنان بود(قوم موسی)، سفر از منزلی به منزل دیگر نبود، بلکه امید داشتن بود. از این روی، زمانی امید خود را از دست دادند و در خوابی نومیدکننده و نومیدانه آسودند. دیگر گامی برنداشتند و از پیش رفتن تن زدند. از خدا روی گرداندند و خدای دیگری اختیار کردند که بیش از خدای راستین دلخواه آنان بود.