بریدۀ کتاب

پیوست ۱: ص ۷۸۲ به گفته لیت کانز《 فعل و انفعالات هر سیاره ایی که از نظر انسانی سالم باشد نوعی توازن و زیبایی باطنی دارد. در این زیبایی می توان عامل پایدارکننده ی پویایی را یافت که از ضروری ترین ملزومات بقای هر شکلی از حیات است. هدف این عامل بسیار ساده است: حفظ و تولیدالگوهای هماهنگ برای گسترش هرچه بیشتر تنوع زیستی.وجود حیات در هر سیستم بسته ایی خود سبب افزایش ظرفیت آن سیستم برای پذیرش و حفظ حیات می شود. حیات_ در تمام اشکال خود_ در خدمت خود حیات است. با گسترش تنوع گونه های زیستی ، حیات می تواند مواد غذایی ضروری را با وفور بیشتری در اختیار خودش قرار دهد. به این ترتیب، سرزمین به یکباره جان می گیرد و پر می شود از روابط بیشمار بین گونه ها و روابط بیشمار دیگری در دل این روابط .》 این یکی از خطابه های پاردو کاینز برای شاگردان کلاسش در یکی از اجتماعگاه های سیچ بود.