یه رمان نرم و راحت و روان، نه اونقدر خوب که ازش تعریف میکردند و نه اونقدر ضعیف که برخی ازش بد میگفتن، ارزش این که نرم نرم در کنار مطالعات دیگه آدم بخونه وقتهای آزادشو استفاده کنه خوبه ولی اینکه در جریان اصلی مطالعه باشه، من پیشنهاد نمیکنم
        

          در حوزه خودش خیلی کتاب خوبیه، من مدتی هست که در این موضوع مطالعه میکنم و این کتاب و خانم والتر از نفرات مهم در این حوزه هستش. هر چند لزوما با تعریفش از جنگ داخلی همراه نیستم، اما نگاهش به وضعیت داخلی آمریکا و اینکه داره به سمت جنگ داخلی حرکت میکنه، نگاه دقیق و درستیه و شاخصی که در این موضوع ارائه میکنه، شاخص خوبیه و قابل مطالعه هست. و نقطه قوت این کتاب اینه که هرچند علمی هستش، ادبیات روانی داره که غیر متخصصین هم متوجه می شند
        

          نویسنده رو میشناسم و کتاب رو از خودش هدیه گرفتم، و داستانهای اول، بیشتر حس خاطره نویسی به من داد، با توجه به شناختم همش خودشو تو داستان می‌دیدم ، شاید هدفش این نبوده و واقعا هم اونها خاطره نبوده، ولی به وضوح نتونسته از خودش فاصله بگیره، با اینکه قصه گوییش خوب بود
اما هر چی به داستانهای بعدی نزدیک میشی، از شخص نویسنده فاصله میگیری و نویسنده ای که قصه نوشته رو میشه دید توش، و انگار‌ قلمش قویتر و قویتر میشه

این شاید چون من میشناسمش برام‌ خیلی پررنگ بود، شاید اگر نشناسیدش این نکته رو نبینید و از اول لذت ببرید