جزئیات پست
1403/02/21
خواندن 5 دقیقه
67
(0/1000)
نظرات
1403/02/21
خیلی ممنونم که نوشتید. من هم دلم می‌خواهد دربارهٔ این کتاب بنویسم. هرچند به باشکوهی شما نخواهم توانست. ولی می‌خواهم دربارهٔ «مردن با صدای بلند» بنویسم...
2
1
1403/02/22
شک ندارم جذاب‌تر از من از این کتاب می‌نویسید. از همین نیمچه چیزی که گفتید پیداست. پس زود باشید.
1
1403/02/22
من با یکی از کامنت‌های شما تو همین بهخوان، که از این کتاب و «کابوس‌های بیروت» نام بردید، با این کتاب آشنا شدم. ممنونم بابت معرفیش. تجربه‌ی خواندنش، تجربه‌ی منحصر به فردی بود.
2
0
1403/02/27
عالی. کاش بیشتر بود :( ❤️ همین امروز، تقریبا نیم ساعت پیش یاد بتول افتادم. یادم می ره که این جا نیست. داشتم شریعتی رو پیاده می اومدم پایین. دقیقا سر کوچه ی بهشت آسا بودم. فکر کردم برم ببینمش و یادم افتاد دیگه پیش ما نیست. یادش بخیر
1
4
1403/02/27
یعنی همین قدر هم به جان‌کندنی نوشتم. از صبح که پا می‌شوم لابه‌لای کارهای خانه، دویدن‌ها، بچه‌‌ی خواهرداری، فکر کردن به شریعتی، صدر، بتول، گفت‌وگوهای نکرده، شما نمی‌توانم حتی حمام بروم. زندگی شده تلاش برای بقا، بی‌لحظه‌ای درنگ، تند تند، هل هلی. صبح چشم باز نکرده و تختخواب مرتب نکرده افتاده‌ام در چرخه‌ی تکراری روز جوری که تا باز بیفتم در تختخواب پلک هم نمی‌توانم بزنم، نمی‌توانم روزم را مرور کنم و کارهایی که دارم. تا بیایم کتابی را در ذهنم دوره کنم خوابم ؛)
0
1403/02/28
هیچوقت فکر نمی‌کردم بشه راجع به یک کتاب این‌قدر با احساس نوشت تا یک غیرعلاقه‌مند به این موضوع رو هم به خواندن کتابی در این حوزه ترغیب کرد. 🙏 یاد خانم فیروزان گرامی.
1
0
ساجده جعفری
1403/02/21
1