اگه به سیاست اندکی علاقه داشته باشین کتاب جذابی میتونه براتون باشه.
ولی من علاقه ای ندارم، و تا نصفه های کتاب بیشتر نتونستم بخونم. البته همون نصف هم برام جالب بود، ولی از یه جایی به بعد کسل کننده شد. حوادث تاریخی و سیاسی که برای دیکتاتورهای معروف اتفاق افتاده به طور خیلی خیلی خلاصه ذکر شده.
همه این حرف ها هم برای این گفته شده تا نشون بده "کیش شخصیت" چیه. یعنی چجوری دیکتاتور ها ترس و احترام رو توی مردم نهادیه میکردن و چجوری خودشون رو به قدیس تبدیل میکردن.
          

            باز هم از همون کتاب هاست که باید خونده بشه. اگر دنبال سر در آوردن ساده و راحت درباره تاریخ قرن بیستم و مخصوصا دیکتاتورهای اون قرن هستید ، این کتاب خیلی گزینه خوبیه. 
کتاب با ترجمه و نثری روون و سبک و خیلی راحت تاریخ رو براتون شرح میده و اصلا از خوندنش خسته نمیشید. نکته ای نیست که نفهمید یا نیاز داشته باشید قبلش کتاب دیگه ای خونده باشید. حتی برای کسانی که هیچ آشنایی ای با تاریح ندارن هم میتونه کتاب خوبی باشه و راهی باشه که خوندن تاریخ رو ادامه بدن.
کتاب از اسمش پیداست... درباره دیکتاتورهای قرن بیستمه . اینکه چطوری به قدرت رسیدن و چطوری قدرت رو حفظ کردن. چند تا چیز مشخصه 
اول از همه اینه که دیکتاتورها از طریق ترس و ارعاب و اعدام و سرکوب مخالفین شون حکومت میکردن . 
دوم که کتاب اساسا درباره همین مطلبه ، چیزیه تحت عنوان " کیش شخصیت " . دیکتاتورها سعی میکردن با دستگاه های تبلیغی و پروپاگاندایی که راه مینداختن ، از خودشون وجهه خوبی بین مردم جا بندازن و خب خیلی ای مردم هم فریب میخوردن و اون دیکتاتور رو خیرخواه و مصلح و انقلابی و حتی قدیس و پیامبر می‌دونستن و اگر کمی و کاستی ای هم بوده رو ربط میدادن به اینکه اطرافیانش آدم های بدی هستن یا خودشون خبر ندارن . عبارت هایی مثل ( اگر موسولینی میدانست ) یا اگر ( هیتلر می‌دانست ) ورد زبون مردم بوده...
عکس ها و مجسمه ها و روزنامه ها و هنر و تلوزیون همه شون کاملا در راستای پرورش همین کیش شخصیت دیکتاتور کار میکردن و چیزی جز این هم وجود نداشته.
و در آخر سرنوشت همه این افراد که عبرتی ازشون گرفته نمیشه. همه شون فکر میکنن پایانی براشون نیست... فکر میکنن این روش جواب میده و میتونن با دروغگویی و ارعاب و کشت و کشتار به حکومت خودشون ادامه بدن... همه شون فکر میکنن تافته جدا بافته هستن و با بقیه تاریخ فرق دارن..
راهی رو میرن که بقیه رفتن و به بن بست رسیدن...
کتاب از موسولینی میگه که سر و ته به دار آویخته شد.
از هیتلر میگه که خودکشی کرد...
از جائوشسکو میگه که تیربارون شد...
از استالین میگه که در ادرار خودش خیس شده پیداش کردن...
همه این افراد با ظاهر خیرخواه و قدیس حکومت کردن ولی دوامی نداشتن...
کتاب به چمد دیکتاتور دیگه از جمله مائو ، کیم ایل سونگ و... هم میپردازه...و در آخر هم اوضاع دیکتاتوری در قرن ۲۱ رو هم یه مرور خیلی خیلی مختصری میکنه.
به نظرم خوندن کتاب های قلعه حیوانات ، ۱۹۸۴ و این کتاب شدیدا واجبه...