مثل اکثر کارهای علی خدایی خلاقانه و روان.
داستان تصویری بدون کلمه‌ای که هر بچه -و حتی بزرگی- را می‌تواند پای خودش بنشاند. فقط حیف که برش تصاویر ضعیف است و هم تکه‌ای از پاسخ نهایی را در بر دارد (و در واقع لو می‌دهد) و هم گمانه‌زنی و فهم ماجرا را با دشواری بیهوده‌ای روبه‌رو می‌سازد.

کاش یک کتابدار خیّر پیدا می‌شد که این علی خدایی را از آن علی خدایی تمییز می‌داد و کتاب‌هایشان را که درهم شده جدا می‌کرد. خیر بزرگی است که به یقین از زیر دست فرشتهٔ شانهٔ راست درنخواهد رفت!