زندگی های پنهان درون گرایان

زندگی های پنهان درون گرایان

زندگی های پنهان درون گرایان

جن گرانمن و 1 نفر دیگر
2.2
2 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

3

خوانده‌ام

4

خواهم خواند

12

کتاب «زندگی های پنهان درون گرایان» اثر «جن گرانمن» یک نگاه عمیق و فهیمانه به جهان داخلی ویژگی‌ها و تجربیات افراد درون‌گرا می‌باشد. در این کتاب، گرانمن نه تنها به توضیحات علمی و روان‌شناسی در مورد درون‌گرایی می‌پردازد، بلکه با استفاده از داستان‌ها و مصاحبه‌هایی با افراد درون‌گرا، به تصویر کشیدن چگونگی زندگی، تفکر، و ارتباط برقرار کردن آن‌ها می‌پردازد. درون‌گرایی اغلب با افسردگی، کمرویی یا تنهایی اشتباه گرفته می‌شود، اما گرانمن در کتاب خود تاکید می‌کند که این یک خصوصیت طبیعی و ذاتی است که با دارا بودن توانایی‌ها و استعدادهای منحصر به فرد همراه است. او به تشریح مزایا و چالش‌های این خصوصیت پرداخته و راهنمایی‌هایی برای درون‌گراها ارائه می‌دهد تا بتوانند بهتر با دیگران ارتباط برقرار کنند و به قدرت‌ها و توانایی‌های خود اعتماد کنند. این کتاب برای هر کسی که خودش یا کسی را می‌شناسد که ویژگی‌های درون‌گرا دارد، منبع مفیدی است. کتاب زندگی های پنهان درون گرایان به خوانندگان کمک می‌کند تا بهتر درک کنند که چرا بعضی افراد ترجیح می‌دهند وقت بیشتری به تنهایی گذرانده و چگونه آن‌ها می‌توانند در جهانی که بیشتر به صورت‌های برون‌گرایی ساخته شده است، موفق باشند.

لیست‌های مرتبط به زندگی های پنهان درون گرایان

یادداشت‌های مرتبط به زندگی های پنهان درون گرایان

            چقدر ناراحتم که این کتاب اون‌طور که توقع داشتم پیش نرفت.
البته در کل کتاب خوبی بود، به‌خصوص اوایلش واقعاً برام جذاب بود و همه‌ش احساسم این بود که «وای، پس فقط من نیستم که این‌طوری‌ام!»، «اوه، دقیقاً همین‌طوره!» و...
‌
علی‌رغم این‌که قبلاً در مورد درون‌گراها و درون‌گرایی چیزهای زیادی خونده بودم، ولی باز هم خوندن این کتاب خالی از لطف نبود. این کتاب مثل یک دایرة‌ المعارف مفصل راجع‌به درون‌گراهاست: این‌که توی روابط‌ عاطفی‌شون چطور هستن، از نظر شغلی چطوری بهتر می‌تونن عمل کنن، اوقات فراغت‌شون رو چطور می‌گذرونن، با دیگران به چه مشکلاتی می‌خورن و...
‌
اما نمی‌دونم چرا، از یک جایی به بعد جذابیتش رو برام از دست داد و یه مدت نسبتاً طولانی نصفه رهاش کردم. چون یه جورایی مطالب به‌نظر تکراری می‌اومدن و با خوندن نصفه‌ی اول کتاب هم می‌شد به ایده‌ی اصلی کتاب دست پیدا کرد. 
‌
البته باز هم این‌که حوصله‌م رو یه جاهایی سر می‌برد دلیل نمی‌شه که کتاب بدی باشه لزوماً. اما خب، یک جاهایی هم به روان‌شناسی زرد -اصطلاحاً- خیلی نزدیک می‌شد ولی همچنان سعی داشت با رفرنس دادن به پژوهش‌های علمی مختلف، ازش دور بمونه.
‌
و در نهایت:
-اگه حس می‌کنید با بقیه‌ی دوست‌های برون‌گراتون فرق دارید و همه‌ش می‌خواید از جمع‌های‌ بزرگ، مهمونی‌ها و دورهمی‌ها تا حد امکان دور بمونید، 
-اگه با شلوغی و هیجان حال‌تون خوب نمی‌شه و سکوت و آرامش در تنهایی رو ترجیح می‌دید،
-اگه به جای این‌که یک عالمه رابطه‌ی دوستانه‌ی سطحی داشته باشید، فقط با یکی دو نفر خیلی صمیمی هستید،
-و...

و به‌طور خلاصه، اگه درون‌گرایید و هنوز نتونستید کامل با این جنبه از شخصیت‌تون کنار بیاید، یا اگه برون‌گرایی هستید که دوست درون‌گرایی دارید و حس می‌کنید درک کردنش براتون سخته، خوندن این کتاب می‌تونه براتون جالب باشه.