عنوان این کتاب می توانست مقبره یا بنای یادبود (یا به قول استاد دهخدا گورگاه) سرباز گمنام باشد: کسی که در جنگ کشته میشود اما جسدش باقی نمیماند و اثری از او در دست نیست. برایش صورت قبر یا مقبره ای میسازند، اما خالی از جسد و پر از یاد سرباز وطن.. در افسانه ها و اسطوره ها آمده است که روح سرباز گمنام تا زمانی که گور ندارد سرگردان می ماند. برای رسیدن به آرامش باید برایش مقبره ای بر پا کنند، قرار که گرفت، دوباره زنده میشود و در یادها و خاطره ها به زندگی اش ادامه میدهد.»یاد سرباز یا عزیز رفته در این خاطرات و یادداشت هاست که زنده می ماند و اندوه را سبک می دارد- نقش هایی به یاد ترکیبی ست از مبانی نظری و برده هایی از خاطرات و یادداشت های روزانه به ترجمه و تالیف احمد اخوت؛ منشوری از لحظات و یادها و خاطرات وتاملات نویسندگانی مثل رولان بارت، فرانتس کافکا، گرترود استاین، آنا آخماتوا، ری بردبری، سوزان سانتاگ، سیلویا پیچ و دیگران؛ تابلوهایی از عکس ها و کتاب ها و خاطرات روزهای رفته و یادهای مانده و نقش هایی از یاد کسانی مثل همینگوی، هدایت، مویلیانی، جویس و...