علم اخلاق یا فلسفه­ی اخلاق فعالیتی است عقلانی که به مطالعه در انتخاب­های اخلاقیاتی، کندوکاو در پیامدهای آن­ها و توجه به چگونگی توجیه­شان می­پردازد. علم اخلاق را می­توان به دو پاره تقسیم کرد: نظریه­ی اخلاق و علم اخلاق عملی. مل تامسن علم اخلاق را فرایندی ارزشمند و راهنمایی مفید برای انتخاب­های آینده می­داند، چرا که غایت آن زندگی بهتر است. اگر بپذیریم که هنر زیستن مقتضی اندیشیدن و آفریدن و امیدوار بودن و خواستن است، علم اخلاق ابزار سنجش ما خواهد بود.