دن آرام (به روسی: ????? ???، تفلظ: تیخییْ دُن)‏ رمانی چهار جلدی است که بزرگترین اثر میخائیل شولوخوف محسوب می شود و نوشتن آن از سال ???? تا ???? (تقریباً ?? سال) به درازا کشید و جایزه نوبل ادبیات را برایش به ارمغان آورد. این رمان را اغلب با جنگ و صلح نوشته تولستوی مقایسه می کنند. زیرا حماسه شولوخوف همچون «جنگ و صلح» تولستوی تلفیقی است از خصوصیات رمان های خانوادگی-اجتماعی و تاریخی. دن آرام داستانی است در باره قزاقان ساکن دن و شرح زندگی یک خانواده قزاق به نام «ملِخوُف» در زمان صلح، سال های سرنوشت ساز جنگ اول جهانی، انقلاب ???? اکتبر روسیه و یک جنگ داخلی تلخ. البته قهرمانان و نقش آفرینان داستان درست مانند رمان «جنگ و صلح» تولستوی زیادند. اما آنچه خواننده را بیشتر به دنبال خود می کشاند بازیگر اصلی آن مردی جوان به نام «گریگوری (گریشا) پانتلویچ ملخوف» است. گریگوری شخصیتی شجاع، جنگاور و خستگی ناپذیر است که در تمام رویدادهای بزرگ تاریخی زمانش حاضر شده است. او هرگز نمی داند به چه روی می جنگد. آیا بر علیه آلمانها می جنگد یا بر علیه بلشویکها؟ جستجوی عدالت، گاهی با سرخ ها ارتباط برقرار می کند و گاهی به سراغ سفیدها می رود. (سرخ لقب کمونیست ها و سفید عنوان طرفداران امپراتوری است). او عاشق روسیه است اما از تزار نفرت دارد. او دولتی سوسیالیستی می خواهد به شرطی که مالکیت قزاقها بر زمین را دست نخورده باقی گذارد. تجربیات سیاسی و نظامی گریگوری که به خاطر حوادث و مشکلات جنگ اول جهانی و انقلاب روسیه به دست آورده در پس داستان عشق شورانگیز و غم انگیز وی رنگ می بازند. احمد شاملو هفت سال آخر عمر خود را صرف ترجمه این اثر کرد و برخی از منتقدان و کارشناسان ادبیات معتقدند که این اثر به نوعی پروژه عملیاتی شاملو برای تزریق فرهنگ کتاب کوچه به یک کتاب بوده است و زبان ترجمه آن به گونه ای است که هزاران امثله و مثال ایرانی در تار و پود این کتاب تنیده شده است و خواننده گویی اثری را با روح و ساختاری ایرانی می خواند و قهرمانان آن اگرچه نام هایی روسی دارند ،اما در همین گوشه و کنار ایران زندگی و زیست می کنند