توی این کتاب نویسنده به نقد دیدگاه‌های رمانتیک درباره‌ی عشق و روابط می‌پردازد که چگونه آسیب زا هستند و داشتن چنین دیدگاهی منجر به یک رابطه خوب نمی‌شه.
و توی فصل‌های کتاب جنبه‌های مختلف یک رابطه رو بررسی می‌کنه تا دید واقع بینانه به مخاطب بدهد و متوجه می‌شویم هیچ روابط ایده‌آلی وجود ندارد و «رابطه‌ی نسبتا خوب» هم خودش خیلی خوب است
 این کتاب من رو یاد یک جمله‌ای انداخت که متأسفانه نمی‌دونم از کیست : شما نه با یافتن یک انسان کامل بلکه با دیدن کامل یک انسان ناقص عاشق می‌شوید. 
خوندن کتاب رو به همه توصیه می‌کنم باشد که در روابط عاطفی کمتر رنج بکشیم.
----
پ ن ۱: خوش‌حالم نشر هنوز اسم نویسنده رو جای مدرسه‌ی زندگی آلن دو باتن نزده کاری که کتاب‌سرای نیک می‌کنه.
پ ن ۲: فک کنم تا یه مدتی دیگه مدرسه زندگی نخونم یه سری حرف‌ها با وجود جالب بودن دارند تکرار می‌شند.
          

            کتابی برای دوست داشتنِ آگاهانه! این کتاب بهتون یاد می‌ده تفکرات و در واقع فانتزی‌های آبکی رمانتیک که یه سری فیلم‌ها و کتاب‌ها تو ذهنتون کردن رو دور بریزید و واقع‌گرایانه و با عقل سلیم به رابطه‌ی عاشقانه‌تون فکر کنید. خیلی برام مفید بود و واقعاً دوستش داشتم؛ خوندنِ چندباره‌ش رو توصیه می‌کنم.
          

            در هر مرحله‌ای از رابطه که باشیم، خوندن این کتاب بسیار توصیه می‌گردد.
(تجرد، تاهل، جاست فرندی، مطلقگی، نامزدی و...)
آقا من قبلا درباره این کتاب ننوشته بودم؟؟