نقطۀ قوّتِ کتاب این است که نویسنده -بحمداللّه- حرمت نگاه داشته و رابطۀ مولانا و شمس را به رابطه‌ای شهوی تقلیل نداده، و با استناد به منابعِ دست‌اولی چون مقالات و فیه مافیه و مناقب‌العارفین، این دو مردِ عالی‌قدرِ عالَمِ عرفان را از اتهاماتِ بی‌بنیانِ کم‌وبیش‌رایج تبرئه کرده است.
          

            جالب بود...مقداری اطلاعات داشتم درباره ی نوع ارتباطشون ولی تاحالا کتاب نخونده بودم. متن سخت‌خوانی داره در عین این که سرعت خوندن رو کم میکنه، اما شما متوجه متن میشین. علاقه مند شدم مثنوی رو بخونم...همزمان پادکست کنارش رو هم شنیدم که رام درمورد مولانا میگفت...اتفاق جالبی بود