﷽
تا به حال هرچه کتاب در رابطه با عاشورا و حضرت اباعبدالله خوانده‌ام،به جزنام چند نفر از یاران ایشان که بیشتر از همه مطرح هستند،نامی دیگر از اصحاب ایشان نبوده،اصحابی که والاترین یاران تاریخ هستند.

آقای بابازاده در کتاب بینایی با تکیه بر هفت منبع مختلف،از بین سطرهای تاریخ نام اصحاب سیدالشهدا را بیرون کشیده است، البته در کتاب فقط نام اصحابی آماده که از اهل بیت نیستند و هر کدام به طریقی خود را به کربلا رسانده‌..

موضوع کتاب در مرحله اول مخاطب را برای خواندنش مشتاق می‌کند و در محله دوم قلم روان نویسنده و تسلطش بر نوشتن و در نهایت کاری می‌کند که به حال تک تک اصحاب غبطه می‌خورید..
          

            کتاب بینایی به بیان وقایع و اتفاقات مربوط به کربلا و اصحاب امام حسین(ع) در روز نهم و دهم ماه محرم سال ۶۱ هجری می‌پردازد. این کتاب، خواننده را با والاترین اصحاب تاریخ آشنا می‌کند؛ اصحاب و یارانی که امام حسین(ع) را همراهی کردند و تا پای جان از یاری‌اش دست نکشیدند.
این کتاب، مستندی مستقل است از عاشورای حسینی اما این بار به محوریت از اصحاب سیدالشهدا که نامشان را کمتر شنیده و خوانده‌اید، اصحابی غیر از بنی‌هاشم.
وجه تمایز کتاب بینایی در مقایسه با کتاب‌های دیگری که در باب عاشورا نوشته می‌شود در این است که در این کتاب بخش "بیان" وجود دارد که وجود آن جهت فضاسازی روایی و تاریخی است؛ قسمت بیان اشاره به نکته‌هایی از رفتار و گفته‌های اصحاب و امام خطاب به اصحاب است که جنبه‌های معرفتی و تاریخی دارند....