کاش پنج سال پیش خوانده بودم. الآن که تازه یک ماه است ۲۸ ساله شده‌ام، دیگر خودم را روحیه نمی‌دهم که «هنوز جوانم». دارم به ۳۰ سالگی می‌رسم. این کتاب پر بود از تذکرهایی به نوجوان‌ها و جوان‌ها. دیگر نوجوان نیستم که بتوانم با آن روحیه‌ روی انتخاب سرنوشت‌سازم کار کنم. احساس ضرر می‌کنم. حداقل فایده‌ای که از این کتاب بردم این بودم که: دیگر به کسی دستور ندهم. حتی برای آوردن یک لیوان آب. و ورزش قهرمانی را بگذارم کنار. فقط ورزش برای پرورش روح.
یادم باشد به دانش‌آموزانم پیشنهادش بدهم.
البته کتاب جا داشت کمی مفصل‌تر باشد. ولی چون سخنرانی‌های پیاده شده بود و مخصوص جوان‌ها، مختصر و مفید بودنش نقطه قوت بود.
          

            علی رغم توضیحات روان کتاب، انسجام متن و روند پاسخگویی کتاب رو دوست نداشتم
شاید کتاب مناسب قشریه که کاملا دین رو پذیرفتند و فقط دنبال تذکر و تثبیت عقایدشون هستند
یک جورهایی به سؤالات جوان و نوجوان در این برهه سنی کمتر پرداخته میشه و خیلی زود به جواب سؤال می رسه
یک دلیل این مسئله هم این بود که کتاب مکتوب چند سخنرانی بود و طبیعتا ظرافت و دقت اثری که با هدف کتاب شدن نوشته میشه رو نداشت
          

            جوانی و خامی دو کلمه و دو مفهومی که از هم جدا نمی شود ؛ شاید دعوت جوان به کتاب خواندن کمی مشکل شده است  خواندن این کتاب برای بزرگتر ها و مربی ها مفید تر خواهد بود .
جوان در صورت آگاهی از پیرامون خود و شناخت خود و شناخت حقیقت نامتناهیِ خود می توند انتخاب درست داشته باشد ولیکن راهنمایی و  هدایت  درست یک مربی  که مسیر را طی کرده می توند به طوری عملی انتخاب و نوع انتخاب راه را نشان بدهد .
          

            یه کتاب خیلی ویژه برا کسی که اهل کتاب خوندن نیست
کوتاه و مختصر
محتوا جذاب
متن ساده و روان
یه هدیه خیلی خوب برا کسایی که میخواید به دنیای کتاب دعوتشون کنید
          

            اولین کتابی که از آقای طاهرزاده خواندم و تا مدت ها بعدش کتابی از ایشان نخواندم ، نه به خاطر اینکه کتاب خوبی نبود، اتفاقا کتاب خیلی خوبی بود، چراکه بعد از آن چند بار دیگر خواندمش، ولی خوب در آن مقطع از زمان افکاری داشتم که دوباره تا مدتی نتوانستم کتاب‌های ایشان را باز کنم، و الآن پشیمانم .

باید زود تر از این‌ها سیر کتاب‌های ایشان را شروع می‌کردم.