نمایشنامه ای از نویسنده فیلمنامه سریال شهرزاددنیا داره فکر می کنه داوود راست می گه که انگار خوابیده تو اتوبان و خاطره ها با سرعت صدوبیست دارن از روش رد می شن… کلاس های زبان، پیاده راه رفتن های بعدش، مترکردن خیابون ها، ساعت ها، از هفت تیر تا آرژانتین، از آرژانتین تا هفت تیر. تئاتر رفتن ها، کافه ها، دمنوش های باب روز… هیجان ها، دست ها، لمس ها، هیجان ها، عروسی، گیپور، ابریشم خام، مهمون ها، مهمون ها، گیجی، کارت بانکی مشترک، توالت، تختخواب، دمپایی حموم، مسواک، خونه… خونه… دنیا داره دیوونه می شه از این همه خاطره. می بینید؟ اون قدر تو فکر و خیاله که تابلویِ راه میان بُر رو پشت سر گذاشت. باید کاری کنم. باید کاری کنم. باید کاری کنم.