در عبور از «نوین گرایی» به «پسانوین گرایی»، جهان هر لحظه بیش از گذشته به صورت یک پدیدة تجزیه ناپذیر ظاهر می شود و در این کلیت تجزیه ناپذیر، ارتباطات، به ویژه ارتباطات بین الملل، حرف نخست را می زند. در این میان، در عصر توسعة بی سابقه ارتباطات همراه با فرآیند جهانی شدن، رسانه های خبری، دست اندرکار تعریف و توضیح محیط در مقیاس های ملی، منطقه ای و جهانی هستند. باید گفت سیستم ارتباطات بین الملل، گذشته از تولید انبوه اطلاعات، توانسته است سیستم های ارتباط ملی، منطقه ای و قاره ای را، به عنوان سیستم های فرعی، برای تطابق با تحولات محیطی به کار گیرد. بی شک، هیچ سازمان اداری، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، بدون دانستن اطلاعات، از تحولات محیطی خود، قادر به ایفای نقش نیست. در کتاب حاضر، مسائل و مباحث عمومی ارتباطات، قواعد و روش های ارتباطی، نگرش های ارتباطی، مهندسی، فرهنگی و اجتماعی تبیین و سیستم ارتباطات ملی و بین المللی با توجه به نظریة عمومی سیستم ها تحلیل می شود. هم چنین راه کارهای تحقق اهداف ارتباطی ملی و بین المللی نیز در کتاب، عرضه شده است.