برام جالب نبود.. حتی حوصله سربر هم بود!
تمام مدت با حالت پوکر فیس (معادل فارسی براش پیدا نکردم :)) درحال مطالعه بودم!
حتی در بخشی که قاتل شناسایی و معرفی شد هم دچار هیجان نشدم..
درکل یک بی هیجانی خاصی وجودم و فراگرفته بود 😂

اولین تجربم از آگاتا کریستی خوانی موفقیت آمیز نبود :)))
          

            قابل پیش بینی نبودن رمان برای من به شدت جذابه و همین باعث میشه کتابهای آگاتا کریستی رو خیلی بپسندم. 
خوندنش خیلی بهم چسبید! 
اسامی متعدد هستند و هر شخص داستان مربوط به خودش رو داره که در طول داستان جناب پوآرو مدام اونها رو بررسی میکنه. اگر همون ابتدا شخصیت ها رو به ذهن بسپارید یا یه گوشه یادداشت کنید، در ادامه‌ی داستان احتمالا گیج نمی‌شید و رشته مطلب رو گم نمی‌کنید.
          

            کارآگاه سبیل فابریک بلژیکی تو این پرونده سن و سالی ازش گذشته و در طول داستان کاملا میتونین حسش کنید. آره، هرکول پوآرو با کوله‌باری از تجربه پرونده قتل پیرزنی معمولی رو قبول میکنه. قاتل از همون اول داستان مشخص و تو زندان قرار داره و قراره اعدام بشه.
دوست قدیمی پوآرو به سراغ کارآگاه ما میاد و بهش میگه: فکر میکنم کسی که به عنوان قاتل دستگیر شده یعنی مستاجر پیرزن در اصل قاتل نیست و یه احمق بی عرضس که نمیتونسته همچین قتلی و مرتکب بشه.
با اینکه خودش کلی وقت گذاشته برای این پرونده با اینحال چیزی دستگیرش نشده و همچنان نتونسته قاتل دیگه ای رو به غیر از مستاجری که قاتل شناخته شده پیدا کنه.
پس از پوآرو میخواد که یه بار دیگه از اول رو این پرونده وقت بزاره و پوآرو هم قبول میکنه و تحقیقاتش رو شروع میکنه که قاتل آیا همین مستاجر هست؟ یا نه و آگاتا خانم هم هنرنماییش رو در ۳۰۰ صفحه از مسیری که سبیل فابریک طی میکنه به رخ میکشه هر چند میتونست کوتاه تر بشه اما باید بدونین که کشش زیاد داستان مانع از این میشه که بگین ای کاش کوتاه تر بود.
و اما قاتل. میتونین پیداش کنین؟ بله
من تونستم؟ معلومه دیگه 
نه
چطوری پیدا کنین؟ اونقدرا سخت نیست فقط باس تک تک جزئیات رو با شخصیت های داستان مقایسه کنین و در نهایت پیروز میدان میشین. قسمت سخت ماجرا اینه که ۳۰۰ صفحه پر از جزئیات در انتظارتونه پس دفتر و خودکار یادتون نره.
در ضمن من نسخه صوتی این اثر رو از نشر خوب ماه آوا گوش دادم. خوب بود ، میتونست بهترم باشه.
          

            از داستان های پوآرو ست ،پوآرو به درخواست سرگرد اسپنس وارد یک ماجرای قدیمی میشه تا آدم بی‌گناهی مجازات نشه.
داستان پر شخصیتی بود که ظاهرا هیچ ربطی به هم یا به ماجرای قتل ندارند،اما خب ربط ماجرا ها به هم کم کم معلوم میشه.
پایان ماجرا غافلگیرکننده بود اما شکه‌کننده ،نه،انتظاراتم از کریستی خیلی بالا رفته.
اما خوبیه کتاب های کریستی به اینه که هر چند وقت یه بار نظرت را درباره ی قاتل تغییر میده.تاجایی که کاملا به خودت مطمئنی پیش میره اما ناگهان با یک اتفاق کوچیک‌قصه میچرخه و همه چیز عوض میشه و دوباره این چرخه تکرار میشه.
 همین که بهت اجازه میده حدس بزنی و تو را به چالش میکشه  را دوست دارم.