معرفی کتاب ماه و آتش اثر چزاره پاوزه مترجم حسن طاهر نوکنده

کتابعمومیداستانایتالیا

ماه و آتش

چزاره پاوزه و 1 نفر دیگر

2.8

4 نفر |

4 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

خوانده‌ام

خواهم خواند

ناشر

قطره

شابک

0000000046562

تعداد صفحات

240

تاریخ انتشار

1371/4/1

نسخه‌های دیگر

نشر نشر گمان

توضیحات

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        پاوزه بعضی وقت ها سر شب به سراغ ما می آمد، رنگ پریده می نشست با شال گردن کوچکی به گردن: و موهایش را به هم می پیچاند یا ورق کاغذی را مچاله می کرد. تمام شب کلمه ای حرف نمی زد، حتی یک کلمه: به هیچ یک از سوال های ما جواب نمی داد. عاقبت در چشم بر هم زدنی چنگ می زد به پالتو و می گذاشت می رفت: و ما مستاصل... شاید می خواست شبی را در سکوت زیر روشنائی چراغی بگذراند که از آن خودش نباشد.

1001 رمانی که باید قبل از مرگ بخوانید ادبیات ایتالیا ادبیات داستانی ادبیات کلاسیک دهه 1950 میلادی

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به ماه و آتش

دریا

1403/3/10

ماه و آتش

چزاره پاوزه

2.8

صفحۀ 7

دلیلی دارد که چرا برگشته‌ام به این دهکده. به اینجا، به جای برگشتن به کانللی، باربارسکو، یا به آلبا. در اینجا به دنیا نیامده‌ام، حتما. کجا به دنیا آمده‌ام، نمی‌دانم. این دوروبر نه خانه‌ای هست، نه تکه زمینی، نه استخوان مرده‌ای که بتوانم بگویم: "ببین پیش از به دنیا آمدنم چه بوده‌ام." نمی‌دانم از تپه‌ام یا دره، از جنگلم یا خانه‌ای با مهتابی. دختری که مرا روی پله‌های کلیسای جامع آلبا سر راه گذاشت، چه بسا حتی از روستا هم نبود. چه بسا دختر مالک عمارتی شهری بود. شاید هم دو زن بیچاره‌ی اهل مونتی‌چللو یا نئی‌وه، شاید هم از کراوانتسزانا، مرا در سبد انگورچینی به اینجا آورده‌اند. چه کسی می‌تواند بگوید از گوشت و خون که هستم؟ دنیا را آنقدر که باید گشته‌ام که بدانم همه‌ی ذریه‌ها خوب‌اند و به اندازه‌ی هم باارزش‌اند. خب برای همین است که آدم خسته می‌شود و سعی می‌کند تا ریشه بدواند، خاک و دیاری بیابد، تا اینکه وجودش ارزش پیدا کند و کمی بیش از گردش معمول فصلی دوام بیاورد. قسمت سوم از مجموعه‌ی پاراگراف آغازین

یادداشت‌ها

محمدحسین بنـکدارتهرانی

1403/1/18

          نه خبری از ترجمه توانای طاهرنوکنده هست نه محتوای کتاب چندان چنگی به دل می زنه. چند فصل اولش شبیه تماشای مردابی زیبا ست اما تداوم آرامش مرداب‌گونه از یه جایی به بعد دیگه کلافه کننده میشه

ماهنامه‌ی شهر کتاب

1401/7/15

          این کتاب اولین بار در سال 1370 به فارسی درآمده بود. نوکنده زبان ایتالیایی می‌داند و تابه‌حال آثاری از ناتالیا گینزبورگ، الساندرو باریکو و... را ترجمه و منتشر کرده. و گویا چند سالی هم هست که دارد کمدی الهی را ترجمه می‌کند. 


ماهنامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی هفتم، سال 1394.

دریا

1403/3/9

          
این کتاب هم تمام شد. آنی نبود که انتظارش را داشتم. آن جمله‌ی خوب بزرگ‌ترین توهین به یک انسان انکار رنج اوست را هم پیدا نکردم. سرچ کردم و فهمیدم احتمالا در یادداشت‌های روزانه‌اش بوده.

داستان در ایتالیا اتفاق می‌افتد و به نظر می‌رسد می‌خواسته اعتراضی باشد ولی قسمت‌های کوچکی را به این موضوع اختصاص داده و اگر به چنین موضوعات سیاسی-اعتراضی‌ای علاقه دارید تا نان و شراب و دانه‌ی زیر برف و خانواده‌ی تیبو و امثالشان هست، چرا ماه و آتش؟

زنان داستان خیلی آزاردهنده بودند. ضعیف، سطحی، بی‌فرهنگ، مبتذل، بیچاره.

خود داستان هم چیزی به من نفهماند. اتفاقاتی افتاد که بیشتر روایت بود و یاداوری.

از چزاره پاوزه انتظار خیلی بیشتری داشتم که براورده نشد و وقتی فهمیدم این آخرین کتابش بوده، از این هم ناامیدتر شدم. فکر نمی‌کنم علاقه‌ای داشته باشم کتاب دیگری از او بخوانم.

ترجمه‌اش خیلی بد بود. ویراستاری هم.

مانا

1402/5/31

          من آخر یه روز می رم و واسه یه مدت ایتالیا زندگی می کنم. آخرش زبان ایتالیایی رو یاد می گیرم. آخرش یه چیزاییم می شه عین سنت های ایتالیایی ها. شایدم حتی یه تاکستان بخرم در حد رفع احتیاجات شخصی! این خط و این نشون توی تابستون ۲۰۲۰/۱۳۹۹