داستان کوتاهه و اگر قلم همینگوی رو دوست داشته باشید جنسش همونه 
دقیقا هم بر آمده از شخصیت عجیب و جذاب خودش 
کلا بخونیدش ، می تونه یه سفر با مترو یا چند دقیقه ی قبل از خواب شما رو پر کنه و باعث بشه یک عالمه فکر و خیال توی کله تون راه بیفتن و رژه برن.
        

          داستان بلنداش بهتر بود:/
        

          اول که خوندمش به نظرم داستان نامفهوم و بی معنی ای اومد .
ولی دیدگاه های مختلف تو طاقچه جالب بود :
۱- بی توجهی و بی احساس بودن مرد خانواده ، زن رو دلسرد کرده بود ، جوری که با دیدن توجه و محبت از کس دیگه ای احساس باارزش بودن بهش دست بده ...
۲_باید دید مثبتی به این داستان داشت چون شخصیت زن زیادی احساساتی بود و مرد بی تفاوت ؛ و نمیشه به هیچکدوم خرده گرفت ، زندگی همینه!
۳_این داستان ، زندگی انسان های امروزه ؛ در حالی که با هم زندگی می کنن و کنار هم هستن ولی احساس تنهایی و درک نشدن بهشون دست میده و ترجیح میدن تنهایی خودشونو با نگهداری از حیوانات پر کنن...

جدای از اینا  و کمی بی ربط به مفهوم داستان ، یاد گربه ای که میاد تو حیاط‌‌مون افتادم ! 
اونم به حدی از آب و بارون و حتی زمین خیس بدش میاد که حتی بعد از تموم شدن بارون هم با اکراه پاشو رو زمین می‌ذاره و راه میره ! 

        

          راستش نفهمیدم داستان رو
        

          نتیجه:
نذارید گربه‌ها زیر بارون بمونن!

        

          جالبه با این که خیلی کوتاه بود  فضا سازیش انقدر خوب بود. 

        

          در تمام توصیفات، "گربه" را "فرزند" حس می‌کردم و ضربه‌ی پایانی را بسیار قوی دیدم‌.