کتابی که از نامه های جودی به بابا لنگ دراز تشکیل شده
دختری سرحال، پرجنب و جوش، مهربان، لج باز و عاقل که هفده سال از عمر خود را در پرورشگاه جان گریر گذرانده است. 
در یک روز غیرمنتظره سایه ی مردی بسیار بلند بر دیوار پرورشگاه جان گریر افتاد و زندگی جودی را روز به روز شیرین تر، جذاب تر و هیجان انگیز تر کرد. 
          

            '' میخواهم به خودم تلقین کنم که زندگی یک صحنه بازی است و من باید آن را با مهارت بازی کنم و اگر ببرم یا ببازم، در خر حال شانه ها را بالا بیندازم و بخندم.'' 
اینکه قبلا انیمه ی بابا لنگ دراز را دیده باشید، دلیل نمی‌شود از خواندن کتاب کیفور نشوید.
با اینکه تقریبا تمام کتاب نامه نگاری دوشیزه ابوت و بابا لنگ دراز است، اما پی بردن به روحیات واقعا دخترانه جودی شما را به خواندن وا می‌دارد.
جودی دختر یتیم شانزده ساله ای که از یتیم خانه راهی دانشگاه می‌شود و ورودش به این دنیای جدید از اون آدم متفاوتی می‌سازد.
جودی از کوچکترین موهبت الهی سرذوق می‌آید، در هر حال روحیه اش را حفظ می‌کند و می‌کوشد به دیگران نفع برساند.
عوض خواندن نظر من در مورد این کتاب، کتاب را بخوانید و اگر خوانده اید انیمه اش را ببینید و اگر دیده اید جودی تان را پیدا کنید و اگر پیدا کرده اید قدرش را بدانید. 
          

            تو ۱۴، ۱۵ سالگی خوندمش 
چون سبک نامه‌نگاری برام تازه بود، خیلی لذت بردم ازش
شاید برا ما پسرا جالب نباشه تعریف ازش 
ولی انقدر دوسش داشتم، «دشمن عزیز» رو هم چند سال بعد خوندم