یادداشت سید صالح ادراکی

                '' میخواهم به خودم تلقین کنم که زندگی یک صحنه بازی است و من باید آن را با مهارت بازی کنم و اگر ببرم یا ببازم، در خر حال شانه ها را بالا بیندازم و بخندم.'' 
اینکه قبلا انیمه ی بابا لنگ دراز را دیده باشید، دلیل نمی‌شود از خواندن کتاب کیفور نشوید.
با اینکه تقریبا تمام کتاب نامه نگاری دوشیزه ابوت و بابا لنگ دراز است، اما پی بردن به روحیات واقعا دخترانه جودی شما را به خواندن وا می‌دارد.
جودی دختر یتیم شانزده ساله ای که از یتیم خانه راهی دانشگاه می‌شود و ورودش به این دنیای جدید از اون آدم متفاوتی می‌سازد.
جودی از کوچکترین موهبت الهی سرذوق می‌آید، در هر حال روحیه اش را حفظ می‌کند و می‌کوشد به دیگران نفع برساند.
عوض خواندن نظر من در مورد این کتاب، کتاب را بخوانید و اگر خوانده اید انیمه اش را ببینید و اگر دیده اید جودی تان را پیدا کنید و اگر پیدا کرده اید قدرش را بدانید.