«دیوید رانسیمن» در کتاب «پایان راه دموکراسی» به دنبال پاسخ دادن به این پرسش است که در جهان امروز چه چیزهای دموکراسی را تهدید می کند و از میان تهدیداتی که عنوان می شود، کدام یک جدی و یا جدی تر است. چرا در سرزمین هایی که دموکراسی سال هاست مستقرشده و جا افتاده، نیروهای راست افراطی یا پوپولیست تا این اندازه قدرت گرفته اند؟ آیا وضعیت شبیه آلمان در سال ۱۹۳۰ است که دموکراسیِ به ظاهر ریشه دار و با ثباتی به سرعت در دام فاشیسم افتاد و مهیب ترین فاجعه تاریخ را رقم زد؟ آیا بی توجهی به تغییرات اقلیمی فاجعه ای بزرگ تر را رقم خواهد زد تا دموکراسی در برابر مشکلات پدیدآمده جایگاه خاصی نداشته باشد؟ آیا پیشرفت پرشتاب فناوری جامعه را به سمتی خواهد برد که دموکراسی دیگر قادر به مدیریت جامعه نباشد؟ دیوید رانسیمن در این کتاب در چهار فصل به سؤالاتی از این دست پاسخ می دهد. کتاب «پایان راه دموکراسی» با توصیفی از کودتا به روش قدیم و انواع جدید آن شروع می شود. کودتا آشکارترین دشمن دموکراسی است که با هدف صریح و روشنِ نابودی دموکراسی به وقوع می پیوندد. فصل دوم به موضوع تأثیر فجایع انسانی و محیطی بر دموکراسی می پردازد. اگر جوامع دموکراتیک قادر نباشند در برابر تهدیدات مهلک مانند جنگ اتمی و تغییرات محیط زیست و ربات های قاتل، برنامه ریزی درستی داشته باشند، اداره جامعه انسانی به دست نیروهای تمامیت خواه و مستبد خواهد افتاد. فصل سوم «پایان راه دموکراسی» به خطر اسیر شدن انسان در دست فناوری های بسیار پیشرفته اشاره دارد. هنوز تا احتمال حکومت ربات ها فاصله ای زیاد داریم و شاید هیچ گاه چنین نشود. ولی در سطوح پایین تر، فناوری ها روزبه روز تصمیماتی را از طرف ما می گیرند که اگر به هر دلیل در این امر مسامحه کنیم ممکن است وضعیت از کنترل خارج شود. فصل چهارم به جایگزین های دموکراسی اختصاص دارد. در پایان نیز به احتمال و نحوه پایان دموکراسی و راه حل احتمالی اشاره می شود.