بعضی از رفقای ما وقتی یک نویسنده زبان ساده و به دور از پیچیدگی را برای تحلیل وتفسیر انتخاب می کند، اثر او را با اتهام ژورنالیستی می کوبند. من کتاب رو نسبتا دقیق خواندم و حقیقتا از آن یاد گرفتم. من پیش تر از این تحلیل‌هایی از انقلاب 57 ایران خوانده بوم که بیشتر تاکیدشان بر امر اقتصادی بود. میرسپاسی تحلیلی فرهنگی و سیاسی داشت و از این نظر برای من مفید بود. 
مضامین عمده کتاب:
شرق شناسی و مدرنیته
بازگشت به خویشتن اصیل واکنشی در برابر مدرنتیه تهاجمی
مورد شریعتی و آل احمد
چپ و تراژدی آن در تاریخ ایران

اسفند 99
          

            «باید به خاطر داشت که روایت‌های آزادی و روشنگری در نیرومندترین اشکال خود، روایت تجمیع‌اند و نه روایت تفرید. این روایت‌ها، در واقع حکایت مردمانی است که از گروه اصلی کنار گذاشته شده‌اند، اما در تلاشند تا جایی در میان گروه داشته باشند و در این میان اگر ایده‌های قدیمی و معمول گروه اصلی در راه دادن به گروه‌های جدید، چندان منعطف و گشاده‌دست عمل نکنند، آنچه باید تغییر کند این ایده‌هاست: تغییر این ایده‌ها به مراتب بهتر از پس‌راندن گروه‌های نوظهور است.»
ــ از متن کتاب