شعر((صخره)) که از مجموعه اشعار((تی.اس الیوت)) (Collected Poems)انتخاب گردیده نخستین شعر نمایشی اوست و از ده همسرایی جداگانه تشکیل شده است .این همسرایی ها بر حسب ضرورت ضرباهنگ، زبانی بسیار ساده تر از اشعار تغزلی او دارند و بدین منظور سروده شده اند، تا در خدمت کارکرد اجتماعی نمایش نامه باشند .کل اثر بر درون مایه مذهب و اجتماع بنا شده و در واقع کاری تبلیغی ـ ترویجی است .قطعاتی از شعر که متن اصلی آن در پایان کتاب آمده این گونه است :ندای خداوند در گوشم چنین طنین افکند/ ای شهرهای درمانده مردان طراح/ ای نسل مفلوک مردان روشنفکر/ گرفتار آمدگان در پیچ و خم هوش و نبوغ خود/ خود باختگان در راه پیشرفت اختراعات و علوم/ شما را دست هایی بخشیدم و از نیایش بازشان داشتید/ شما را قدرت بیان بخشیدم و نثار هرزه درایی کردید/ ...