یادداشت‌های ‹ HAmin › (2)

          ایده‌ی داستان واقعا جالبه و حتما جذبتون می‌کنه، به خصوص اگر سریال رو ندیده‌باشید و با سریال مقایسه‌اش نکنید(مثل من).
توی کتاب، علاوه‌بر یک‌سری اشتباهات ویراستاری و تایپی که متأسفانه توی اکثر کتاب‌ها دیده‌میشه، بعضی جاها راوی از دانای کل به اول‌شخص عوض میشه و ممکنه اذیت‌کننده باشه ولی با این حال اتفاقات داستان شما رو می‌کشونه و نمی‌ذاره کتاب رو زمین بذارید.
پایان‌بندی کتاب، یکم تو ذوق مخاطب می‌زنه. در واقع این پایان نیمه‌باز برای مخاطبی که توقع یک پایان واضح و مستقیم داشته، غیرمنتظره‌اس و یکم زمان می‌بره تا بفهمه چی به چیه.

پ.ن: دومین یادداشت برای ۵۶مین کتاب در بهخوان
        

          کتاب با بیان تفاوت بین تحمل و صبر، شروع میشه؛ با ارائه یک تقسیم‌بندی برای انواع صبر کردن و توضیح هر کدوم ادامه پیدا می‌کنه و با نام بردن پاداش‌های دنیوی صبر کردن تموم میشه.
کتاب نگاه تازه‌ای(حداقل برای زمان خودش) به پدیده‌ی صبر داره و احتمالا دیدتون رو نسبت به صبر عوض می‌کنه.
کتابی که من خوندم، چاپ آبان ۱۳۵۴ بود و نمی‌دونم با نسخه‌ای که این روزها چاپ میشه چقدر تفاوت داره.
از بین مطالب کتاب، تقسیم‌بندی انواع صبر کردن و ارزش‌گذاری‌شون برام جالب، جدید و مفید بود.
این کتاب هم مثل بقیه کتاب‌های ایشون، از روی سخنرانی بوده و متن روان و همه‌فهمی داشت.

پ.ن: اولین یادداشت برای ۵۱مین کتاب در بهخوان