یادداشت‌های 𝓢𝓮𝓽𝓪𝓻𝓮𝓱 (2)

          میخکوب کننده... تا یک ساعت بعد از تموم کردنش در بهت فرو رفته بودم... صفحات پایانی کتاب یه جوری من رو شوکه و ناراحت  کرد که حقیقتا نمیدونم چی بگم... 
فقط اینکه فکر می‌کنم نویسنده توانایی اینو داشت که رمان رو طولانی‌تر بکنه و وقایع رو گسترش بده. به جز این مورد، واقعا نمیشه چیز دیگه‌ای گفت.
فریدا و قلمِ شگفت انگیزش تا ابد مورد علاقه‌ام می‌مونه...
        

          تا قبل از اینکه کتاب رو شروع کنم، ناخودآگاه فکر می‌کردم عشق و احساس بین دو دانشمند نمیتونه سوژه‌ی جالبی برای یه رمان عاشقانه باشه. اما هرچقدر که جلو رفتم، بیشتر به اشتباهم پی‌ بردم. کاملا با نحوه‌ی نوشتن نویسنده و بیان احساساتش همراه شدم طوری که کتاب رو در عرض یک روز تموم کردم.  
از دیدگاه من، عشق بین این دو نفر واقعا لطیف و قابل لمس بود. شاید کتاب کلیشه‌های کوچیکی هم داشت که کمی ادامه رمان رو قابل حدس زدن می‌کرد اما در کل خیلی از موارد تکراری رمان‌های عاشقانه رو نداشت. شخصیت پردازی نویسنده عالی بود و تک‌تک شخصیت‌ها و اخلاق‌های منحصر به فردشون من رو برای خوندن ادامه‌ی کتاب ترغیب کرد. 
واقعا کتاب زیبایی بود.