یادداشت‌های جولیوس (3)

          خلاصه بگم دوهزارتا پلات توییست داشت. روند داستانیش  خالی از کلیشه بود. یک جاهایی به خصوص اوایل تا اواسط کتاب روند داستان کند میشد ولی خب در عوض اخرای کتاب با سرعت اتفاقا میخورن تو صورتت. برای من کتاب جذابی بود و باهاش حال کردم. 
        

          اولین کتاب از این مجموعه بود که خوندم.  اگر بخوام تیکه کتاب ازش بذارم تقریبا باید از همه صفحه هاش عکس بگیرم. تنها ناراحتی اینه که فقط شامل بیانات تا سال ۹۷ هستش.  ولی خب با خوندن این مجموعه میشه کاملا متوجه شد که از کلی سال پیش نویسنده کجاها رو پیش بینی کرده بودن و هشدار دادن و چقدر مطالعه و سطح دانش بالایی دارن و تحلیل های دقیقی ارائه دادن. انشاءالله خداوند توفیق عمل کردن به حقیر بده. 
        

          خیلی قشنگ بود خوشحالم تصمیم گرفتم بخونمش چون از اون دسته کتاب هایی بود که ادم یه تیکه از وجودش رو لای اون کتاب جا میذاره. 
انتقادی که میتونم بهش وارد کنم پاراگراف های طولانی و گاها حجم بالایی از توصیف های غیر ضروری بود. 
این کتاب از اون دسته کتاب های جنایی نیست که پر از معما و پیچش داستانی باشه،  درواقع داستان خیلی سر راستی داره و تو از اوایل داستان پایانش رو میدونی، ولی این  مسئله ذره ای از جذابیت داستان رو کم نمیکنه که این هنر واقعی کاپوتی رو نشون میده.
 واقعی بودن داستان این کتاب باعث تاثیرگذاری بیشتر در خواننده میشه. در کمال خونسردی بیشتر از اینکه برای من یک اثر جنایی باشه راجب پیچیدگی شخصیت انسان ها و روابط انسانیه. 
نویسنده بخوبی تونسته داستان شخصیت های مختلف رو به طور موازی پیش ببره. 
برای درک بهتر پیشنهاد میکنم بعد مطالعه کتاب فیلم Capote رو تماشا کنید.