یادداشت‌های فائزه (3)

          خواندن این کتاب  که روح نوجوانم رو بیدار کرده بود و مرا غرق داستان و هیجانش می کرد نعمتی بود در این مدت اخیر.
ذهنم غرق داستان و تصور آن می شد و از افکار مار پیچ ذهنم خبری نبود.
برایم لذت بخش و دوست داشتنی بود. 
        

          پایانش شگفت زده ام کرد. 
        

          داستان در مورد نویسنده ای به نام دِلفین است که تو زندگیش با فردی به نام اِل آشنا میشه که آسیب های زیادی رو به زندگی دلفین وارد میکنه در حالی که در ظاهر فردی که با تمام وجود دلفین رو درک میکنه و به اون کمک میکنه.

با همه این ها نمیشه منکر این شد که ال در نشون دادن واقعیت ها و روبه‌رو شدن با ترس ها به دلفین کمک کرده. 

آدم زیاد جذب نمیشه که داستان رو ادامه بده شاید به این دلیل که در طول داستان میدونه ال اونجوری که نشون میده نیست.