یادداشت‌های سیب خندان (4)

          از خودت می پرسی اون رؤیاهات کجا هستن؟ سرتو تکون میدی و میگی سالها چه زود میگذرن و باز هم از خودت می پرسی تو با زندگیت چکار کردی؟ بهترین سالهای عمر تو کجا به خاک سپردی؟ زندگی کردی یا نه؟
شب های روشن
اواین کتابی بود که از داستایفسکی و ادبیات روسیه خوندم و حقیقتا حسی فراتر از آنچه فکر میکردم به همراه داشت
کتاب قشنگی بود
چهار شب در خیابون های سن پترزبورگ قدم میزنی و به گفت و گوی دوتا آدم منزوی خیالباف گوش میدی 
خودم به عنوان یه آدم رویاپرداز و خیالباف راحت تونستم با شخصیت اصلی ارتباط برقرار کنم
شخصیتی که دوستاش چند تا خونه و ساختمون و آدم هایی که تو ذهنش ساختس  
شخصیتی که انقدر در افکارش غرق میشه که هرچی بیشتر برای بیرون اومدن دست وپا میزنه به اعماق بیشتری سقوط میکنه
شب چهارم شب قشنگی بود اما حدس میزدم که پایان چطوری خواهد بود و همون اتفاق افتاد 

        

          از این مدل کتاب ها خیلی دوست دارم  اینکه با کوتاه و مختصر ترین حرف ها آدم رو داخل خودش غرق میکنه و از افکار و موقعیت های توش هست دور میکنه و به خودش نگاه عمیق تری میندازه مثل پسرک و موش کور و این 
اکه کتاب های دیگه ای مث این میشناسید لطفا بهم معرفی کنید!
        

          میدونی انتظار ترس و وحشت بیشتری داشتم ولی خوب باید به عنوان یه کتاب کودک و نوجوان بهش نگاه کرد و بنظرم یه نوجوان  بیشتر باهاش سازگار میشد 
        

          کتاب کوتاه ،بامزه و جالبی هستش هرموقع احساس کردی گم شدی  میتونی بهش یه سر بزنی
من عاشق موش کور شدم😂(کییییک)