یادداشت‌های Farzan (1)

          برایم واضح بود که تا وقتی که هنوز آدمم و نه یک صفر خالی ، یعنی تا وقتی که هنوز صفر نشده ام ،پس زنده هستم و در نتیجه رنج می برم ،عصبانی می شوم و از کارهایم احساس شرم می کنم.