یادداشت‌های امیر حسین (38)

          غمی به اندازه خاورمیانه
        

          کتاب سختی بود توصیف های زیاد و مفهوم های همه جانبه
        

          به نظرم خیلی یه طرفه بود
        

          جالبی کتابی این طور بود که خیلی عامیانه و تجربه شخصی که قرار نبود بقیه تجربه کنند
        

          بخش اول رمان تموم شد و همان سبک رئالیسم جادویی که باید با دقت خواند تا چیزی را از دست ندهی
        

          داستان اجتماعی که امکان داره برای بعضی ها اتفاق بی افته و جالب بود برای من
        

          نوشته های یکم تاریک عمیق و دوست داشتنی
        

          داستان قشنگی اما نمیدونم افسانه یا واقعیت 
        

          داستانی از دل ناخوشی های این سرزمین
        

          داستان جذابی بود و با هاله ای از راز خیلی زیبا شده بود
        

          از اون انگیزشی هایی که  نمی خوام دوباره بخونم
        

          با نثر سنگین و  کلاسیک
        

          یه نمایشنامه جذاب و جالب
        

          داستان های جالبی داشت و امیدوار کننده 
        

          یه داستان تخیلی نه چندان جذاب 
        

          متن عالی و لذت بخش و خیلی وقت بود که چنین کتابی نخونده بودم
        

          یه داستان کودکانه گوگولی 
        

          داستان هایی که برای فکر کردن عالی است
        

          مثل اسمش و امانت داری بدی شکست 
        

          داستان های قابل توجهی داشت و خیلی جالب بود