یادداشت‌های زهرا صیدی (1)

          اغلب آدم‌هایی که با من سر و کار دارند می‌دونن با وجوداین  که چند سالی بیشتر از دوران نوجوانی‌ام نگذشته، تا چه اندازه دلتنگشم! ابیگیل نه تنها باعث شد که پس از مدت‌ها کتابی قلبم رو پر از هیجان کنه به طوری که سخت بتونم زمین بذارمش، بلکه من رو وارد دنیای گینا کرد و از این که یه بار دیگه تونستم نوجوونی رو با تمام معصومیت‌ها و سرکشی‌هاش زندگی کنم ازش ممنونم:)
اگر ابیگیل رو در نیمه اول داستان حدس نزده بودم بی شک ۵ ستاره بهش میدادم!