یادداشت‌های زهرا قائدی (5)

          از آن کتاب هایی که تو را با نوجوان درونت آشتی می‌دهد. نقاشی های باحال و داستان و پیوسته نبودن مطالب و سرعت کتاب را زیبا کرده بود.  
شوخی ها و بریده های که هرچند وقت یک بار در مسیر خواندن کتاب بهشان برمی‌خوردم را دوست دارم. کمی تو را می‌خنداند تا آماده برای گرفتن مطلب شوی و بعد مثل هلو بپر تو گلو مطالب را قورت می‌دهی. 
این کتاب مخصوص نوجوان هاست پس اگر نوجوان نیستی به سرت نزند بروی کتاب را برداری و بخوانی. اگرهم الان دستت است فوری آن را بگذار  پایین. آفرین! 
        

          صد خاطره کوتاه از زبان دوستان و همراهان شهید باکری. 
کودک تر که بودم یکی از رفیق های شهیدم ایشان بود. آدم عجیبی است برایم. همه چیزش را دوست دارم. رفتارهایش را، صدای بم زیبایش و...
من او را به تربیت شاگردی مثل حاج قاسم سلیمانی می‌شناسم. عکس حاج قاسم و مهدی کنار دوستان شان زیباترین عکس است. عکسی از شهدای آسمانی. 
فکرش را کن! او تنها ۲۹،۳۰ ساله‌اش بوده و در آن زمین جنگ که از هرسو تیر و ترکش می‌آمده؛ او در یک ساعت قبل شهادتش به جای جنگ، بهشت را می‌بیند و به حاج احمد می‌گوید: بیا اینجا تا همیشه کنار هم می‌مانیم. چه می‌شود که آدم به اینجا می‌رسد؟! چه می‌شود که آدم این‌گونه خواستنی می‌شود برای خدایش؟! 
ان‌شاالله خودشان در قیامت دست‌مان را بگیرند و شفاعت مان کنند‌. آمین یا رب العالمین...
        

          نقاشی های زیبا از خانم الیزا ویلر و نوشته پت زیت لو میلر کتاب را بسیار شگفت انگیز کرده بود. در. بهترین کتاب کودک(نظر شخصی)
        

          ابتکار نویسنده در نوشتن این بود که پشت صحنه عاشورا را تعریف می‌کرد و آدم ها و قبیله های تاریخی را معرفی می‌کرد. جاهایی احساس می‌کردم نویسنده داستان را با نوشتن یک کتاب تاریخی اشتباه گرفته است. و تعداد بالای شخصیت ها یکی از نقطه ضعف ها بود چون ذهن قاطی می‌کرد.