یادداشت‌های آریان محمدی (6)

          تصورشو نمی‌کردم اینقدر غرق این کتاب بشم
۱۰۰ صفحه اولشو به اجبار خوندم
اینقدر به شجره نامه مراجعه کردم که سرگیجه گرفتم😀
ولی ارزششو داشت واقعاً
        

          از متن کتاب:

همین که چهره‌ات از ذهنم پاک می‌شود آرامشم را از دست می‌دهم. اگر نیایی طاقت خواهم آورد؛ اما چه طاقتی؟ در بطن اندوه، در برهوت دل.

کتابی فوق العاده زیبا،
ممنون از خانوم خانلو ی عزیز برای ترجمه‌ی عالی این کتاب
        

          هیچ چیز آنقدر خرف کننده نیست که آدم صبح به این زودی بلند بشود. انسان احتیاج به خواب دارد.

 ``از متن کتاب
        

          کتاب خوبی بود
        

          بعضی چیزها را نمی‌شود گفت. بعضی چیزها را احساس می‌کنید. رگ و پی شما را می‌تراشد، دل شما را آب می‌کند، اما وقتی می‌خواهید بیان کنید
می‌بینید که بی‌رنگ و جلاست. مانند تابلوئیست که شاگردی از روی کار استاد ساخته باشد.
عینا همان تابلوست. اما آن روح، آن چیزی که دل شما را می‌فشارد، در آن نیست.
        

          آنچه انگیزه زندگی نامیده می‌شود،
در عین حال می‌تواند انگیزه‌ای عالی برای مردن باشد

-از متن کتاب