یادداشت‌های negar (3)

          تا صد صفحه اول جذبش نشدم... 
بعد از صد صفحه کم کم داستانش برام جذاب شد و اونقدری غرقش شدم که نمی‌فهمیدم زمان چطوری می‌گذره و به خودم اومدم و دیدم کتاب رو تموم کردم. 
داستانش کاملا غیر قابل پیش‌بینی بود و هنوزم توی شوکم
        

          کتاب قشنگی بود و متن روانی داشت.. این از اولین کتاب هایی بود که خونده بودم چند سال پیش زمانی که تازه کتابخون شده بودم
        

          کتابای فریدا که همیشه غیرقابل پیش‌بینی هست اما اینو واقعا بدون وقفه خوندم و هر فصل که میرسیدم شوک جدید وارد میشد:)))))