یادداشت‌های فاطمه رضائی (1)

          تجربه‌ی سوگ نداشتم تا قبل از ۲۷ مرداد همین امسال. فکر می‌کردم می‌شود از سوگ نوشت. هزار بار رنجی که به جانمان نشسته بود را نوشتم و حق مطلب ادا نشد، هرچند با همه روایت‌ها ارتباط نگرفتم اما انگار اینکه سوگ را نمی‌شود به قالب کلمه در آورد، خصلت سوگ است نه ضعف نویسنده. آن سوگ را  خواندم و پیشنهاد دادم، بخاطر اینکه گذر از سوگ را با خواندن تجربه کنند.