این‌کتاب از آموزنده‌ترین رمان‌هایی بود که خوانده‌‌ام.
مخصوصا این‌روزها که تب و تاب انقلاب‌ها و آزادی‌خواهی‌ها بسیار بالاست، خواندن این رمان چیزهای زیادی درمورد انقلاب و انقلابی‌گری می‌آموزد. 
داستان با قلمی کند و شاید کمی خسته‌کننده نوشته شده اما حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. 
اگر دنبال یک رمان سیاسی آموزنده هستید نان و شراب، و اگر دنبال یک رمان سیاسی جذاب هستید، خرمگس را پیشنهاد می‌کنم.
          

            بهترین داستان‌های کوتاهی که تا الان خونده‌م رو توی دو جلدِ کارنامه‌ی سپنج از دولت‌آبادی خونده‌م! 
جلد اول جذاب‌تر از جلد دوم بود ولی در کل هردو جلد رو دوست دارم.
توی مقدمه‌ی کتاب «بنی‌آدم»، دولت‌آبادی ادعا می‌کنه که تبحری توی نوشتن داستان کوتاه نداره و داستان کوتاه رو افرادی مثل چخوف باید بنویسن، ولی این کتاب حرفش رو نقض می‌کنه. 
هم داستان‌های کوتاه فوق‌العاده‌ای می‌نویسه، هم داستان کوتاه‌های این کتاب، از تمام داستان کوتاه‌هایی که از چخوف خونده‌م بهتر بودن!
به جلد اول ۵ و به جلد دوم ۴ ستاره می‌دم.