بهترین داستان‌های کوتاهی که تا الان خونده‌م رو توی دو جلدِ کارنامه‌ی سپنج از دولت‌آبادی خونده‌م! 
جلد اول جذاب‌تر از جلد دوم بود ولی در کل هردو جلد رو دوست دارم.
توی مقدمه‌ی کتاب «بنی‌آدم»، دولت‌آبادی ادعا می‌کنه که تبحری توی نوشتن داستان کوتاه نداره و داستان کوتاه رو افرادی مثل چخوف باید بنویسن، ولی این کتاب حرفش رو نقض می‌کنه. 
هم داستان‌های کوتاه فوق‌العاده‌ای می‌نویسه، هم داستان کوتاه‌های این کتاب، از تمام داستان کوتاه‌هایی که از چخوف خونده‌م بهتر بودن!
به جلد اول ۵ و به جلد دوم ۴ ستاره می‌دم.