یادداشت‌های ابوالفضل یوسفی (4)

          کتاب جالبی بود. به نظرم برای هر کسی لازمه حداقل یکبار این کتاب رو مطالعه کنه. یک جورایی مطالعه این کتاب نگرشت رو به دنیا تغییر میده و باعث میشه با یک عینک دیگه ای دنیا و روابط بین انسان ها رو ببینی و بتونی رفتار و اعمالی که دیگران انجام می دن رو بفهمی و درکشون کنی.

برشی از کتاب:
‌(همان طور که از مار زنگی یا زلزله ی هولناک می گریزید، از بحث و جدل با دیگران خودداری کنید. زیرا نود درصد از بحث و جدل ها به این منتهی می شود که طرفین بیش از پیش متقاعد می شوند که حق با آنها بوده است. در این گونه نبرد ها هیچ کس پیروز نمی شود. چون اگر هم فرض کنیم در مقابل خصم خود به پیروزی برسید و به او ثابت کرده باشید که جاهل و نادان است او را از نظر احساسی مجروح کرده اید و کینه ی شما را به دل می گیرد. این مثل را شنیده اید که می گویند: کسی که برخلاف میل خود متقاعد شود، همچنان بر همان اعتقاد سابق خود باقی خواهد ماند.)
        

          داستان ها رو دوست داشتم. با اینکه به نظرم میتونست داستان ها پایان بهتری داشته باشند اما با این وجود داستان ها جذاب بودند و خواننده رو ترغیب میکرد که تا آخر داستان همراه باشد.
        

          از اون کتاب هایی هست که باید بعد از خواندنش ساعتها بنشینی تفکر کنی و  به درونت رجوع کنی تا معنایی منحصر به فرد برای زندگیت پیدا کنی.
        

          روایتی تلخ از اتفاقاتی که در همسایگی ما رخ می دهد و کمتر کسی از ما از آن باخبر است. تک تک کلمات کتاب حاوی پیام درد و رنجی است که سال ها درون جان این مردم رخنه کرده است.