وقتی سریال سووشون شروع شد با خودم گفتم احتمالا بهترین وقته برای خوندن این کتاب، اما زمانی که شروعش کردم نمیدونستم قراره داستانی روایت بشه که تو سال‌های پایانی جنگ جهانی دوم رخ داده. تقریبا وسطای داستان بودم که خودمون وارد جنگ شدیم و همه‌ی چیزایی که تو داستان وجود داشت رو حس می‌کردم. ترس، شوک، ناامنی، قحطی، غم و از دست دادن و.... خلاصه که تجربه غم‌انگیری بود خوندن این کتاب و احتمالا زمان درستی نبود برای خوندنش شایدم زمان درستی بود، نمیدونم.
