یادداشت‌های saghar (7)

          اولین کتابی بود که از داستایفسکی میخوندم کتاب بی نظری بود میتونست دقیقا حسی که شخصیت داستان داره رو بهت انتقال بده تو همراه اون شخصیت حس غم شادی حماقت رو حس میکردی 
        

          اولای داستان روند کسل کننده ای داشت میشه گفت خیلی کند پیش می‌رفت ولی ۵۰ صفحه آخر ی سری از حقایق راز های فاش شد که حتی فکرشم نمیکردی و فقط در کل پایان خوبی داشت و اولاش واقعا کشش داده بود داستانو 
        

          قلعه حیوانات یا مزرعه حیوانات درمورد انقلابی جدید برای حیوانات بود 
انقلابی جدید اما کورکورانه و احمقانه حیوانات  اون ها آزادی می‌خواستند اما به مشقت بدتری دچار شدند 
این کتاب نشون میده دلسوزی هرکسی برای خودشه نه دیگران خوک‌ها نگران خودشون بودند و ی رهبری بر پا کردند به نام انقلاب حیوانات اما به سود خودشون و حیوانات دیگه رو به اسارتی بدتر دچار کردند
        

          یکی از بهترین فانتزی هایی بود که خوندم  و اینکه هر خط از کتاب رو میخوندم یاد انیمه شهر اشباح میفتادم جوری که انگار دقیقا داخل همون انیمه ای 
        

          شخصیت پردازی و قلم نویسنده فوق العاده بود 
وقتی میخوندیش حس میکردی خودتم روی عرشه ایستادی و باد ملایم گرمی به صورتت میخوره و داری از نزدیک داستان رو حس میکنی و حتی لمسش میکنی 
انگار چند لحظه کوتاهم شد از دنیا و اطرافت جدا شدی و میون آب های طوفانی و آرام دریا سرگردونی 
        

          داستان فانتزی داشت انگار که دوباره برگشتی به دنیای دیزنی خودم به شخصه تمام انیمیشن های دیزنی رو دیدم و خب این کتاب دوباره جذبم کرد ولی وسطای داستان انگار میدونستی قرار چه پایانی داشته باشه و ی مقدار خسته کنند بود البته این فقط نظر من بود و به نظرم برای سنین پایین میتونه مناسب باشه ی داستان فانتزی و ماجراجویانه ای داشت 
        

          کمیاگر به دنبال افسانه شخصیش رفت هرچند که اون خیلی دور بود ولی پیداش کرد و مهمتر از این ،اون  با قلبش و روحش بیشتر ارتباط گرفت اره قلبش اون تو این مسیر به گنجی مهمتر از گنج اصلی رسید حتی عاشق هم شد 
"من دنبال افسانه شخصیمم حتی اگه مایل ها ازم دور باشه 
ارزشش رو داره"