یادداشت‌های محدثه علیپور (2)

          داستان جذابی داره و تمام احساساتو درگیر میکنه. گاهی میخندی، گاهی بغض میکنی...اما به نظرم برای یک کتاب صرفاً موضوع و داستان کافی نیست و باید به نگارش و روند پیش روی داستان هم توجه زیادی بشه. شاید هم به قول نویسنده، چون امنیتیه و امکان فاش وجود نداره اینطور پراکنده به نظر می رسه، اما به گمونم میشه گاهی فراتر از موضوع اصلی رفت و به روند داستان جذابیت داد.
این کتاب با اینکه موضوع بسیااار جالب از تشکیلات و تربیت صهیونیستی و عملکردش در منطقه و به وجود اومدن داعش داره اما مثل کتاب قبلی(پسرنوح) که از آقای حدادپور جهرمی خوندم، روند داستان را دوست نداشتم و پراکندگی زیادی داشت.
        

          در طول داستان، نویسنده جفت دستشو دو طرف صورتت میزاره و تو داستان غرقت میکنه. به همین اندازه اجبار و جذابیت داره. روند داستان کمی تند پیش میره و اجازه فکر کردن و سوال کردن نداری و دائم تشرِ نویسنده به صورتت برخورد میکنه!
اولین تجربه از این نویسنده بود و تجربه جذابی بود...👌🏻