به عنوان آخرین کتابی که میتونستم تو پاییز بخونمش، عاشقانه ای قشنگ بود.
این کتاب پر هست از توصیف های عاشقانه و پر از جملات ادبی. و تقریبا میتونم بگم که روند داستانی خاصی نداره.
آدمی نیستم که به ادبیات علاقه نداشته باشم ولی بعضی جملات کتاب انقدر برام سنگین بود که حتی نمی تونستم بفهممشون😬
به شخصه از صفحاتی که در بیمارستان کودکان و در اثرگاه ( همون موزه خودمون اما به زبان آقای ابراهیمی😅 ) ایران باستان گذشت خیلی لذت بردم.
