یادداشت‌های دارلا (5)

          من که دوستش داشتم :)) داستانش قشنگ بود. کتابیه که خیلیا نمی‌دونن اصن وجود داره و خودمم نمی‌دونستم و اون گوشه گوشه‌های کتابفروشی داشت خاک می‌خورد. نسخه‌ای که ازش گرفتم واسه سال 74 هست و از خودم خیلیی بزرگ ترهه") 😂✨

        

          فضای داستان رو خیلی دوست داشتم و به هر کسی که با خوندن این نوع ژانر کتاب مشکلی نداره پیشنهادش می‌کنم. یه جاهاییش بشدت رو مخ بود و همین باعث می‌شد من کتابو ثانیه‌ای نزارم زمین و اونقدر بخونم تا اون مشکله حل شه خیال منم راحت شه:)) 😂
        

           نسبت به کتاب های  دیگر فریدا مک فادن اثر ضعیفی بود. 
        

          نمیدونم چی باید بگم:)) همین الان کتاب رو تموم کردم و حس می‌کنم قراره تا فردا بشینم گریه کنم..
عجیبه ولی انگاری که باهاشون اون یه روزی که زنده بودن رو زندگی کردم، باهاشون خندیدم، باهاشون ترسیدم، باهاشون گریه کردم.
زیبا بود و در عین حال غمگین") 
        

          به قدری واسم عجیب بود که سه ساعته تمومش کردم.. و باید بگم پایانش خیلی غیر قابل پیش‌بینی بود.
بعد خوندنش حالم خیلی بد شد و خوشحالم که زودی تموم شد و دیگه هم قرار نیست برم سمتش.