یادداشت‌های أَمٰان‌ھ¹³² (3)

          کآشوب ضعیف تر از رستخیزه، شاید به خاطر اینکه جلد اول سِری هست یا هر چیزی که طبعا نباید باهم مقایسه شون کرد.پراکنده خوندم این چهار جلدی رو.
از این مجموعه فقط چند روایتش رو دوست داشتم و درخشان بود.بقیه چندان خوب نبود. چه از لحاظ تکنیکی و چه جنس قلم. خوندمش تا با امام حسین های مختلفی آشنا بشم و بین مردم در جای جای دنیا زندگی کنم. ایده ی کتاب خیلی عالیه و خیلی هم خوب پیاده شده. خوندنش خالی از لطف نیست.  سه جلد دیگه اش اما بیشتر به جان می شینه.  
        

          به نظرم کلمه ی دلنشین، مناسب ترین هست براش.
قسمتی از ارزش متن در ترجمه جا مونده بود اما انگار اوه، با هر زبانی که باشه باز اوه بودنش رو حفظ می کنه.
داستان پردازی و شخصیت نگری اش فوق العاده بود!
میشد با اوه همراه شد و در انتخاب هاش کنارش ایستاد و  فعل و انفعالات ذهنش رو زندگی کرد.
بخوانیدش، اوه از توی چشم آمدن خوشش نمیاد ولی شخصیتش همه رو به کاویدن وا می داره
با جمله های کوتاه و بر جان نشین همراهی تون
می کنه.
        

          چند وقتی توی قفسه ی کتابخانه ام بود و در نهایت خواندمش!
قلمش رو دوست نداشتم اما داستانش برای ادامه دادن کافی بود، شاید هم چون دلم می خواست تهش رو بفهمم می خوندمش. 
جای خورده گرفتن داشت، به جاهایی که اشتباه دستوری داشت و فعل نداشتن جمله هایی که باید کامل تر می بود.
تاریخ رو هم متوسط به تصویر کشیده بود و جاهایی که روایت حضرت زینب بود طولانی میشد 
اما در کل خوب بود. خوبِ متوسط.