یادداشت‌های توحید زمانپور (2)

          گذشته از خود رمان که واقعا شاهکار ادبیات روسی هستش . میخوام به ترجمه این کتاب بپردازم ،  من تو سوشال مدیا هیت فراوانی نسبت به این ترجمه از کتاب دیده بودم  ، ولی به نظر من ترجمه خانم غزل ارغشی یه ترجمه کاملا روان و سلیس و درجه یکی  بود . شاید از لحاظ کیفیت چاپ و کاغذش میتوان به کتاب ایراد گرفت ولی از لحاظ ترجمه هیچ ایرادی نداره . 
        

          ایوب به نظرم روایت یک زندگی نسبتا معمولی عاری از هرگونه اغراق و خرد نمایی را  با تمامی خوشی ها و ناخوشی هایش به رخ میکشد . که تا آخرین کلمه کتاب، خواننده را میخکوب  به خواندن ‌و تعقیب داستان میکند ، داستان را اگر به سه بخش تقسیم کنیم در بخش سوم و پایانی قصه ، میشود گفت احساسات خواننده با حس درونی مندل سینگر عجین میشود و انگار بخشی از وجودت در کنار ایوبه قصه هست  . ایوب واقعا اسم برازنده ایست برای این قصه .