کتاب، کتابِ روایت بود، روایتِ نور!
وقتی اوایل کتاب می‌دیدم که جناب عین صاد از قلم نویسنده در آن زمان تعریف کرده، من هم مشتاق شده بودم که متنی که نگارش کرده بودند را بخوانم. آخر تعریف حاج آقا صفایی کمی اغراق آمیز بنظر می‌رسید!
اما حالا که به پایانِ کتاب ایشان رسیده‌ام، فهمیدم که حاج‌آقا حقیقت را گفته‌اند. قلم آقای ارسنجانی به صورت واضح و شفاف عشقِ ایشان به استاد را نمایان می‌کند. حتی می‌تواند به حد قابل توجهی این محبت و توجه را به خواننده نیز منتقل کند!
قلم روان، واضح و گویا بود. شاید آغاز حرکت همین لحظه باشد...
