یادداشت عطیه عطیه 1404/3/13 صحرای بلا به وسعت همه ی تاریخ است ای دل ... تو چه میکنی ؟ میمانی یا میروی ؟ قبله عاشقان بُوَد تربت باصفای تو کعبه ز دور میبرد سجده به کربلای تو پیش تر از ولادتم بوده به تو ارادتم خلق نگشته گشته ام عاشق و مبتلای تو 1 0 0 (0/1000) نظراتتاکنون نظری ثبت نشده است.