یادداشت عطیه

عطیه

عطیه

1404/3/13

        صحرای بلا به وسعت همه ی تاریخ است
ای دل ... تو چه میکنی ؟ میمانی یا میروی ؟ 


قبله عاشقان بُوَد تربت باصفای تو 
کعبه ز دور میبرد سجده به کربلای تو 
پیش تر از ولادتم بوده به تو ارادتم 
خلق نگشته گشته ام عاشق و مبتلای تو
      
1

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.