یادداشت سپیده
1403/9/11
خیلی کتاب هیجان انگیزی بود. مخصوصا تو فصلای آخر، حتی یه لحظه هم نتونستم کتاب رو زمین بذارم و فقط میخواستم تمومش کنم که ببینم چی میشه بالاخره.(هرچند یه سری موارد قابل حدس بود ولی نه همش) هیجان و استرسش طوری بود که انگار خودم اونجا بودم. فضای «بخش دی» دلهره آور و باحال بود. و پلات توییست کتاب تقریبا منو از جا پروند. حتی حالاهم که مدتی از خوندنش گذشته هنوزم اون هیجان و استرس رو به وضوح یادمه. تعداد کتابای جنایی که خوندم زیاد نیست ولی این قطعا یکی از بهترین تجربه هام بوده و درخاطرم خواهد موند. *به نظرم برای خلاصی از شر ریدینگ اسلامپ میتونه گزینه خوبی باشه👌
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.